ŻONGLOWANIE ROZWIJA UMYSŁ
Żonglować może każdy. Chwila takiego skutecznego relaksu, który jednocześnie rozwija sprawność umysłową i fizyczną, jest możliwa w niemal każdych warunkach. Łatwy start dla najmłodszych i mniej sprawnych fizycznie, to żonglowanie chustami.
Po co żonglować?
Żonglowanie ma korzystny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne oraz rozwój. M. in.:
poprawia koordynację wzrokowo-ruchową;
ćwiczy refleks, poczucie rytmu, równowagę;
rozwija koncentrację, uczy cierpliwości;
pomaga utrzymać prawidłową postawę ciała;
angażuje wiele obszarów mózgu, pobudza je do rozwoju (stymuluje wytwarzanie neurotrofin, które stymulują wzrost komórek nerwowych i liczby połączeń neuronalnych w mózgu), poprawia synchronizację (rozwija spoidło wielkie);
poszerza pole widzenia.
Czym żonglować?
Dobrze jest kupić specjalne, miękkie, niezbyt lekkie piłeczki (patrz Fot. 1), jednak można żonglować zwykłymi piłeczkami do tenisa, cytrynami, pomarańczami, a nawet... chustami (te ostatnie będą dobrym pomysłem dla dzieci najmłodszych lub mniej sprawnych ruchowo).
Piłeczki nie powinny być sprężyste (będą daleko uciekać podczas licznych upadków w trakcie nauki). Nie powinny być też zbyt lekkie. Najtańsze chińskie piłeczki są wypełnione pianką i źle się nimi podrzuca.
Kłopoty z nauką żonglowania mają dzieci, które mają kłopoty z nauką czytania. Ale - ważne - nauka żonglowania pomaga w nauce czytania.
Szkoły wprowadzają przerwy na żonglowanie, by uzyskać lepszy relaks oraz poprawę koncentracji u uczniów oraz mniejsze kłopoty z dyscypliną.
W eksperymentach z klasami żonglującymi uzyskiwano po kilku miesiącach poprawę wyników nauczania o kilkadziesiąt do paruset procent (w porównaniu z próbą kontrolną).
W pracy pedagogicznej zalecane do wspomagania rozwiązywania rożnych trudności np. dysleksji, deficytu skupienia uwagi, nadpobudliwości.
Ważne: żonglowanie jest korzystne dla każdego z nas, nie tylko dla naszych dzieci!
Polecane źródła zewnętrzne
12 zalet żonglowania (Artur Wójtowicz, autor kursu żonglerki)
Żongluj do celu czyli o dobroczynnym działaniu żonglerki (Agnieszka Bińczycka, aktorka cyrkowa, pedagog cyrku, CzasDzieci.pl)
Żonglerka jako propozycja niekonwencjonalnej formy aktywności ruchowej na lekcjach wychowania fizycznego i nie tylko (Łukasz Wójcik, Uniwersytet Szczeciński)
Mózg lubi żonglowanie, czyli o korzyściach z podrzucania piłeczek (Magda Sierocińska, Today.pl))
Żonglerka zmienia mózg (Anna Błońska na podst. New Scientist)
Jak nauczyć się żonglować piłeczkami (instruktaż wideo 8'10"; bardzo metodyczny zestaw ćwiczeń krok po kroku, wykaz typowych błędów etc.)
Nauka żonglowania 3 piłkami (instruktaż - opis ćwiczeń i poglądowe animacje)
Żonglowanie chustami (dla dzieci młodszych, CzasDzieci.pl)
Jak nauczyć się żonglować chustami (instruktaż wideo, 4'13")